عملیات حرارتی چدن مالیبل چگونه است؟
عملیات حرارتی چدن مالیبل چگونه است؟
چدن سفید در زمان عملیات آنیل تا محدوده دمایی ۹۰۰ الی ۹۵۰ درجه سانتیگراد به آرامی گرم میشود. درواقع، قطعات در این بازه دمایی قرار میگیرند تا همه کاربیدها تجزیه شوند. ضمنا، گرافیتزایی با سرعت بسیار کمی انجام میگیرد و یک پروسه زمانبر است؛ به همین جهت، قطعات باید بیش از ۲۰ ساعت در این فضا نگهداری شوند. البته چنانچه قطعات بسیار ضخیم باشند، زمان نگهداری آنها به ۷۲ ساعت هم میرسد. ساختار به دست آمده در مرحله نخست، متشکل از کربن تمپرشده برفکی است.
قطعات بعد از مرحله اول در دمای ۷۶۰ درجه سانتیگراد با سرعت متوسط خنک میشوند. سرعت سرد شدن نیز به دستگاههای تولیدکنندگان بستگی دارد و معمولا حدود ۲ الی ۶ ساعت است. در فاز دوم عملیات حرارتی هم، قطعات با سرعت ۵ الی ۱۰ درجه سانتیگراد در ساعت خنک شده تا واکنش یوتکتوئید تکمیل شود. در جریان سرد شدن آهسته، کربن محلول در آستنیت به گرافیت تبدیل شده و در کربن تمپرشده رسوب میکند و باقی آستنیت نیز تبدیل به فریت میشود. بعد از اتمام گرافیتزایی، شاکله نهایی کربن تمپرشده در زمینه فریتی حاصل خواهد شد.
چدن چکش خوار چه تفاوتی با سایر چدنها دارد؟
چدن چکش خوار یا چدن مالیبل نسبت به سایر چدنها مانند چدن خاکستری دارای مقاومت و شکلپذیری بهتری است. این چدن، استقامت خوبی در برابر ضربه از خود نشان میدهد و در عین حال، انعطافپذیر است. بهعلاوه، استحکام و فرمپذیری چکش خوار در مقایسه با چدن داکتیل بهتر است و در مقابل، چدن داکتیل از نظر مقاومت ضربه، برتری دارد. چدن مالیبل نیز در زمان مقاومت سایشی واکنش مناسبتری از خود نشان میدهد. درضمن، یکی از بزرگترین نقاط ضعف چدنهای چکش خوار، انقباضشان در حین خنک شدن و انجماد است.
