تماس جهت خرید سبد خرید

پروفیل سی پرلین مزایا و کاربردهای آن

در دنیای امروز، صنعت به طور مداوم در حال ساخت تجهیزاتی است که رضایت‌مندی بیشتر مشتریان را در پی داشته ‌باشد. یکی از این تجهیزات ساخته شده، پروفیل است. پروفیل‌ها در مقاطعی ثابت با طول مشخصی طراحی و ساخته می‌شوند. تولیدکنندگان در کارخانه‌ها با روش نورد سرد، ورقه‌های فولادی را به پروفیل‌هایی با اشکال و ابعاد مختلف تبدیل می‌کنند.

پروفیل‌ها از نظر ظاهری به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند که هر کدام از این دسته‌ها، کاربرد محسوسی در صنعت‌های گوناگون خواهند ‌داشت. به طور کلی می‎‌توان گفت که آن‌ها در ساخت و تولید پنجره‌، درب، سقف‌، انواع لوله و نمای ساختمان استفاده می‌شوند و کاربرد بالایی دارند. پروفیل سی پرلین، جز دسته‌ی پروفیل‌های فولادی مقاطع باز است که قرار است در این مطلب از سایت آهن آنلاین، صفر تا صد آن را زیر ذره‌بین قرار دهیم و بررسی کنیم. اگر شما هم کنجکاو هستید که در مورد این سری از تجهیزات اطلاعاتی به دست آورید، ما را تا انتهای مقاله جذاب دنبال کنید.

پروفیل سی پرلین چیست؟

سی پرلین (C Purlin) یکی از انواع پروفیل‌های فولادی با مقطع باز است که شکل آن به‌صورت حرف انگلیسی C طراحی شده. این مقطع بیشتر در سازه‌های سبک فلزی مانند سوله‌ها، اسکلت‌های صنعتی، سالن‌ها و سقف‌های شیروانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. طراحی منحنی‌دار کناره‌های این پروفیل، باعث می‌شود تا در برابر فشار و وزن بالا مقاومت خوبی از خود نشان دهد. سی پرلین‌ها معمولاً از ورق‌های فولادی گالوانیزه یا سیاه با ضخامت‌های مختلف ساخته می‌شوند و با توجه به نوع پروژه، در طول‌ها و ابعاد متنوع تولید و عرضه می‌گردند. وزن سبک، نصب آسان و استحکام بالا، از دلایل اصلی محبوبیت این پروفیل در پروژه‌های عمرانی است. پروفیل سی پرلین جز یکی از دسته‌های پرلین‌ به شمار می‌رود. ظاهر و آرایشی که پرلین‌ها دارند، به عواملی مانند نوع آن‎ها، میزان بارها، فشارهای وارد شده به سقف و طول ورق‌های محدود‌کننده، وابسته است. بر اساس متریالی که در ساخت پرلین‌ها استفاده می‌شود، آن‌ها را به سه دسته‌ی پروفیل سی پرلین “C purlin”، پروفیل زد پرلین “Z purlin” و پورفیل پرلین سیگما “SIGMA” تقسیم می‌کند.

همچنین این پرلین‌های سبک وزن، ابعادی ثابت دارند که در شرایط تغییر دما، منبسط و یا منقبض می‌گردند.

مراحل ساخت پروفیل سی پرلین

پروفیل سی پرلین جز آن دسته از پروفیل‌های فولادی با مقاطع باز محسوب می‌شود. به طور کلی، تولید این دسته از پروفیل‌ها در سه مرحله انجام می‌گیرد که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت. این سه مرحله عبارتند از:

  • تهیه مواد اولیه 

کارخانجات ایرانی موفق شدند که بیشتر مواد اولیه برای ساخت پروفیل‌ها را از طریق فولاد مبارکه تهیه کنند و باقی مواد مورد نیاز را هم از کشورهایی همچون برزیل، آسیای میانه و اروپای شرقی تهیه کنند. برای ساخت پروفیل، باید ورق‌های مورد استفاده، ترکیبات شیمیایی خاصی داشته باشند و علاوه بر آن، از خواص مکانیکی قابل توجهی نیز برخوردار باشند تا در فرآیند تولید مشکلی ایجاد نشود.

ورقه‌های مورد استفاده در این فرآیند، دارای استانداردهای ST37.2، JIS G 3131 و G 3132 هستند. ترکیبات شیمیایی موجود در آن‌ها شامل سلیس با 0.35، فسفر 0.04، منگنز 0.5، گوگرد 0.04 و کربن 0.1 تا 0.3 می‌شود. در نهایت، پس از تعیین مشخصات ابعادی که دارند، در بخش‌های مختلف انبار شده تا وارد پروسه ساخت پروفیل بشوند.

  • برش کلاف به صورت نوار

با استفاده از دستگاه برش، کلاف‌های تهیه شده را به نوارهایی با اندازه مشخص تبدیل می‌کنند. این دستگاه‌ها در کل به دو دسته نیمه اتوماتیک و اتوماتیک تقسیم می‌شوند. قسمت‌های مختلف این دستگاه برش شامل بخش ذخیره کلاف، ضربه‌گیر، سیستم بازکننده طوقه‌های کلاف، میز حمل‌کننده، کلاف گیر، سیستم کنترل‎کننده تنظیمات، صاف‌کننده ورق، گیوتین و قرقره‌های هدایت ورق، غلتک‌های تغذیه ورق، قسمت اصلی برش، غلتک‌های جدا‌کننده نوارهای بریده شده، نگه‌دارنده نوارها و قسمت جمع‌آوری هستند.

  1. در این مرحله، ابتدا کلاف‌ها روی کلاف‌گیر قرار می‌گیرند و به دور آن می‌چرخند.
  2. بعد از باز شدن طوق‌ها، سر ورق‌ها را به زیر غلتک‌های صاف‌کننده هدایت می‌کنند.
  3. هنگامی که ورقه‌ها به طور کامل صاف و تخت شدند، گیوتین سر ورق‌ها را می‌برد تا در هنگام جوشکاری، مشکلی ایجاد نکنند.
  4. غلتک‌های تغذیه دو عدد شفت اصلی محرک دارند، که بر روی آن‌ها تیغه‌هایی از جنس فولاد قرار گرفته‌است.
  5. برای آزمایش میزان سختی تیغه‌ها، بر روی آن‌ها عملیات حرارتی انجام می‌دهند که مطمئن شوند، میزان سختی آن بین 59 تا 61 راکول باشد.
  6. همچنین فواصل این تیغه‌ها متناسب با عرض نوارهای مورد استفاده تنظیم می‌شود، که بر اثر عبور از بین آن‌ها به بهترین شکل برش داده شوند.
  7. در بخش بعدی، این نوارهای بریده شده، به سمت جلو حرکت می‌کنند و از دو عدد شفت جدا‌کننده عبور داده می‌شوند.
  8. بعد از عبور از شفت‌های جداکننده،  نوارها، در گیره مخصوصی که در بخش نوار جمع کن قرار گرفته، گیر می‌کنند.
  9. در این وضعیت قطر نوار جمع کن، توسط سیستم هیدرولیکی قرار گرفته در دستگاه، به اندازه چند سانتی‌متر باز می‌شود.
  10. با باز شدن قطر نوار جمع کن، داخلی‌ترین لایه ورق جدا می‌شود و به راحتی نوارها به واسطه میز متحرک به سمت محور اصلی حرکت می‌کنند و به خارج از دستگاه هدایت می‌شوند.
  11. در نهایت نیز نوارها را دسته‌بندی و به بخش‌های گوناگون خط تولید منتقل می‌کنند.
  • ساخت پروفیل

روش تولید پروفیل به امکاناتی که دستگاه‌های ماشینی در اختیار سازنده می‌گذارند، بستگی دارد. اکثراً پروفیل‌های سی پریل به صورت مستقیم تولید می‌شوند. دستگاه‌های لازم برای تولید پروفیل دارای بخش‌های فرمینگ اولیه، تغذیه نوار، گیوتین، قسمت جوش سر و ته نوار، انباره، فرمینگ نهایی، قسمت جوش دو لبه‌ی پروفیل، براده برداری، خنک کننده، برش یا راه اتوماتیک، سایزینگ با تعداد 4 الی 12 دروازه، شتاب دهنده و در آخر میز تخلیه هستند.ممکن است که بعضی از دستگاه‌ها نتوانند تمام بخش‌های نام برده را برای ساخت پروفیل پشتیبانی کنند، ولی نکته قابل توجه این است که عملکرد اصلی این دستگاه‌ها در کل فرآیند تولید باید به روش سرد انجام پذیرد.

مشخصات پروفیل سی پرلین

این نوع از پروفیل‌ها در شاخه‌های 6 متری با قطر 2، 2.5 و 3 میلی‌متری تولید می‌شوند که دارای دو لبه و دو فلنج هستند. فلنج همان حلقه‌های مدور آهنی است که برای افزایش استحکام مقاطع فولادی، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

میزان ارتفاع و ضخامت‌های پروفیل‌‌های سی پرلین، نکات و اطلاعات خیلی مهمی را در اختیار مهندسان ساختمان قرار می‌دهد. برای راحتی کار، به هر نوع از پروفیل‌های سی پرلین که در سایزها و وزن‌های مختلف تولید می‌شوند، نماد منحصر به فردی را نسبت دادند.

در موارد پایین‌تر میزان ارتفاع و عرض هر کدام از این پروفیل‌های سی پرلین که نماد اختصاری دارند را برای شما شرح می‌دهیم و علاوه بر آن، استانداردهای لازم هم برای تولید این دسته از پروفیل را توضیح می‌دهیم. این نوع از پروفیل‌های سی پرلین که علامت مختص به خود را دارند، عبارتند از:

  • اندازه ارتفاع کلی پروفیل با نماد اختصاری “H”، حدوداً 100 تا 400 میلی‌متر است.
  • اندازه ارتفاع فلنج بالایی با نماد اختصاری”A”،  حدوداً 50 تا 100 میلی‌متر است.
  • اندازه ارتفاع فلنج پایینی با نماد اختصاری  “B”، حدوداً 50 تا 100 میلی‌متر است.
  • اندازه عرض لبه‌ی بالایی با نماد اختصاری “C1″، حدوداً 15 تا 30 میلی‌متر است.
  • اندازه عرض لبه‌ی پایینی با نماد اختصاری “C2″، حدوداً 15 تا 30 میلی‌متر است.
  • اندازه ضخامت کلی با علامت اختصاری”T”، حدوداً 1 تا 4 میلی‌متر است.

 

استانداردهای لازم در تولید پروفیل سی پرلین

تجهیزات فلزی در صنایع مختلف کاربرد گسترده‌ای دارند و برای همین استانداردهای مختلفی برای آن‌ها در صنعت تعریف می‌شود. کارخانجات و تولیدکنندگان محصولات فولادی، پارامترها و استانداردهای متنوعی برای ساخت پروفیل سی پرلین تعیین کرده‌اند. استانداردهای پروفیل سی پریل به پنج گروه معروف تقسیم‌ می‌شوند که در ادامه این پنج دسته را به شما معرفی می‌کنیم. این پنج دسته عبارتند از:

  1. در دسته نوع یک پروفیل‌های سی شکل با ضخامت 3 میلی‌متر، وزن 23 کیلوگرم، طول 6 متر و ارتفاع 160 میلی‌متری ساخته می‌شوند.
  2. نوع دوم آن دارای طول 6 متری، ضخامت 3 میلی‌متری، ارتفاع 180 میلی‌متری و وزن 45 کیلوگرمی است.
  3. سومین سری از این استانداردها دارای مشخصاتی شامل طول 6 متری، وزن 48 کیلوگرمی، ضخامت 3 میلی‌متری و ارتفاع 200 میلی‌متری است.
  4. این پارامترهای تعریف شده باید پروفیل سی پریل ضخامت 3 متری، وزن 51 کیلوگرمی، ارتفاع 220 متری و در نهایت طول 6 متری داشته باشد.
  5. نوع آخر استانداردهای معروف برای ساخت این نوع از پروفیل‌ها، طولی مانند چهار نوع دیگر دارد. تولیدکنندگان برای ساخت پروفیل سی پرلین مطابق نوع پنجم، باید آن را با ضخامت 3 میلی‌متری، ارتفاع 240 میلی متری و وزن 55 کیلوگرمی بسازند.

 

کاربرد پروفیل سی پرلین

پروفیل سی پریل یا همان تیرچه‌ی سی پریل کاربرد گستره‌ای در صنعت ساختمانی (ساخت و ساز)، صنعت خودروسازی و ساخت انواع کرکره‌ها دارد. اغلب از آن‌ها به منظور پوشش سقف‌های شیب‌‌‌دار یا سوله‌ها، ساخت کرکره‌ها، اتصال ستون‌هایی که در فواصل دور از هم هستند و… استفاده می‌کنند. پروفیل سی پرلین در سه بخش مهم از صنعت ساخت و ساز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سه بخش عبارتند از:

  • برای افزایش استحکام ستون‌هایی که در فواصل دور از هم قرار دارند از پروفیل سی پرلین استفاده می‌شود. همچنین با استفاده از این نوع پروفیل، به عنوان پوششی برای دیواره‌های سازه، مقاومت آن‌ها را چندین برابر افزایش می‌یابد.
  • به علت موادی که در ساخت این نوع از پروفیل‌ها استفاده می‌شود، از آن برای مقاوم‌تر شدن سقف‌های شیب‌دار کارگاه‌ها، کارخانجات کوچک و سوله‌های صنعتی بهره می‌برند.
  • آخرین کاربردی که این پروفیل در صنعت ساختمان‌سازی دارد و جز یکی از مهم‌ترین موارد استفاده از آن محسوب می‌شود، استفاده در ساخت دیوارهای غیر باربر است. در اسکلت اولیه ساختمان، برخی از دیوارها مجبورند وزن بیشتری نسبت به سایر دیوارها متحمل شوند، که به این نوع از دیوارها، دیوار غیر باربر می‌گویند.
  • اصولاً دیوارهای غیر باربر، برای تحمل وزن بیشتر نیاز به مقاومت بیشتری هم دارند که به خاطر همین موضوع در ساخت آن‌ها از پروفیل سی پرلین استفاده می‌شود. همچنین پروفیل سی در ساخت دیوارهای غیر باربر هم کاربرد دارد ولی چون این نوع از دیوارها وظایف کم اهمیت‌تری نسبت به بقیه دارند، دیگر به صورت دسته مجزا، آن را نام نبردیم.
نظرتان راجع به این نوشته

شاید این نوشته نیز مورد علاقه شما باشد

دیدگاه کاربران در رابطه با
پروفیل سی پرلین مزایا و کاربردهای آن
بستنباز کردن