معرفی انواع ورق فولادی سرد و گرم
فولاد در شکل‌ها و آلیاژهای گوناگون تولید شده و به طور گسترده در ساختمان‌سازی و صنایع دیگر استفاده می‌شود. یکی از شکل‌های متنوع این ماده، ورق فولادی است که خود انواع مختلفی دارد. تفاوت موجود بین روش ساخت، آلیاژ و خصوصیات انواع ورق فولادی، نکته‌ای است که باید در انتخاب این محصولات برای ساخت و ساز و مصارف دیگر، مورد توجه قرار داد. در این مقاله به معرفی انواع ورق فولادی، روش‌های تولید آن‌ها، استانداردها و کاربردهای مربوطه می‌پردازیم تا نسبت به این محصولات حیاتی صنعتی، دید بهتری پیدا کنیم.
منظور از ورق فولادی گرم و سرد، ورق ساخته‌شده با استفاده از فرآیند نورد گرم و فرآیند نورد سرد است. نورد گرم، فرآیندی است که با استفاده از حرارت صورت می‌گیرد، در حالی که نورد سرد در دمای اتاق یا نزدیک به آن انجام می‌شود.
ورق فولادی چیست؟
ورق فولاد که همان ورق آهنی فلزی است، مسطح‌تر از سایر فلزات موجود در بازار است. به‌طور کلی، ورق فولاد از شمش و بلیت تهیه و تولید می‌شود. از المان‌های مهم در تولید ورق فولادی می‌توان به درصد کربن، روش تولید، آلیاژ مورد استفاده و مواد اولیه آن اشاره کرد زیرا این عوامل، استاندارد ورق فولادی و کیفیت آن را مشخص می‌کنند. شایان ذکر است که ورق فولادی به دلیل شکل‌پذیری و مقاومت بالا کاربرد بسیاری در صنایع مختلف دارد.
انواع ورق فولادی
فلزات و آلیاژهای مختلف فلزی را می‌توان با استفاده از فرآیند فلزکاری سرد (شامل عملیات سوارخ‌کاری، برشکاری، تراشکاری، پرچکاری و…) مورد پردازش قرار داد و به صفحات تخت تبدیل کرد. کیفیت انجام این عملیات در قیمت انواع ورق فلزی تاثیرگذار است. به طور کلی هر فلزی با ضخامت بین ۰/۵ تا ۶ میلی‌متر را ورق فولادی می‌نامند که در زمینه‌های گسترده‌ای کاربرد دارد و می‌توان آن را یکی از تجهیزات مهم برای هر فلزکاری به‌شمار آورد. با در نظر گرفتن عواملی مانند شکل‌پذیری، جوش‌پذیری، مقاومت در برابر خوردگی، استحکام، وزن و هزینه، می‌توان از مواد و روش‌های مختلفی در تولید ورق استفاده کرد که بر این اساس، متداول‌ترین انواع ورق فولادی عبارتند از:
- ورق فولاد زنگ‌نزن: فولاد زنگ‌نزن در برابر رطوبت هوا، بسیار مقاوم است و پرکاربردترین ماده برای تولید ورق فولادی به شمار می‌رود. طول عمر و پایداری این ورق فولادی حتی با قرار گرفتن در معرض باران، اسیدها و سایر مواد مخرب نیز همچنان بالا است. کیفیت و مقاومت ورق فولادی ضدزنگ را می‌توان با افزودن عناصر مختلفی مانند کروم، نیکل و مولیبدن، بیش از مقدار معمول نیز افزایش داد.
- ورق آلومینیوم: ورق‌های آلومینیومی در مقایسه با سایر فلزات ظریف‌تر هستند و سختی آن‌ها نیز کمتر است، بنابراین، برای افزایش مقاومت و بهبود سایر خصوصیات آلومینیوم، عناصری مانند مس، سیلیکون و آهن را با این فلز ترکیب می‌کنند.
- ورق مس: ورق‌های مسی بدون افزودن هیچ عنصر دیگری، دارای هدایت الکتریکی بالایی هستند. بنابراین، استفاده‌ی زیادی در ساخت قطعات رسانا دارند. علاوه بر این ویژگی، ورق‌های مسی از مقاومت خستگی و خوردگی بالایی برخوردار هستند که آن‌ها را به محصولاتی با دوام و مستحکم تبدیل میکند.
- ورق برنج: برنج، آلیاژی از مس و روی است که از طول عمر و مقاومت خوردگی بالایی برخوردار بوده و استحکام کششی آن نیز قابل‌توجه است. این خصوصیات باعث شده تا ورق‌های برنجی کاربردهای زیادی در صنعت داشته باشند، به‌خصوص در مواردی که وزن کم و استحکام بالا مورد توجه است.
- ورق موج‌دار: این ورق‌ها از طریق یک فرآیند شکل‌دهی سرد ساخته می‌شوند که در آن، ابتدا ورق‌های فلزی صاف می‌شوند و سپس به صورت رول در می‌آیند تا شکل و طرح موردنظر روی آن‌ها ایجاد شود.
علاوه بر این محصولات، ورق‌های فولادی نورد گرم و نورد سرد نیز دو نوع پرکاربرد از ورق‌های فلزی به شمار می‌روند که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.
ورق فولادی سرد و گرم؛ روش تولید هر کدام
فرآیند تولید ورق فولادی، می‌تواند تاثیر زیادی در محصول نهایی داشته باشد، حتی اگر گرید و خصوصیات فولاد مورد استفاده یکسان باشد. در واقع منظور از ورق فولادی گرم و سرد، ورق تولیدشده با استفاده از فرآیند نورد گرم و فرآیند نورد سرد است.
نورد گرم، فرآیندی است که با استفاده از حرارت صورت می‌گیرد، در حالی که نورد سرد در دمای اتاق یا نزدیک به آن انجام می‌شود. اگرچه این تکنیک‌ها در عملکرد کلی و کاربردهای محصول تاثیر دارند، اما نباید آن‌ها را با مشخصه‌ها و گریدهای موجود برای انواع ورق فولادی که به ترکیب متالورژی آن‌ها وابسته است، اشتباه گرفت. ورق‌های فولادی با گریدها و مشخصه‌های گوناگون می‌توانند به صورت نورد گرم یا سرد تولید شوند.
ورق فولادی گرم، ورقی است که در دمای بسیار بالا (بیش از 1700 درجه فارنهایت) نورد و پرس شده که از دمای تبلور مجدد بیشتر فلزات، بالاتر است. این دمای بالا باعث می‌شود تا شکل‌پذیری ورق فولادی افزایش پیدا کرده و کار روی آن آسان‌تر شود.
برای تولید ورق فولادی گرم، تولیدکنندگان از یک قطعه بزرگ و مستطیل‌شکل فولاد استفاده می‌کنند که به آن بیلت گفته می‌شود. این بیلت یا شمش، ابتدا حرارت داده می‌شود و سپس با تبدیل شدن به یک رول بزرگ، برای پردازش آماده می‌شود.
در این مرحله، فلز در دمای بالا قرار می‌گیرد و سپس از میان چندین غلتک متوالی عبور داده می‌شود تا به ابعاد مورد نظر برسد. در انتها لایه‌های فولادی گرم و سفیدرنگ با سرعت زیادی از غلتک‌ها خارج می‌شوند و با استفاده از دستگاه coil tilter، از حالت عمودی به افقی درمی‌آیند، سپس به آن‌ها زمان داده می‌شود تا خنک شوند.
ورق فولادی سرد، در حقیقت همان ورق فولادی نورد گرم است که تحت پردازش بیشتری قرار گرفته است. زمانی‌که ورق فولادی گرم خنک می‌شود، آن را اسیدشویی کرده و مجددا در دمای اتاق از میان غلتک‌ها عبور می‌دهند تا دقت ابعاد و کیفیت سطحی آن بهبود پیدا کند. ورق فولادی سرد نسبت به ورق گرم، ضخامت بسیار کمتری دارد و سختی، تنش تسلیم و نابه‌جایی در ساختار کریستالی آن بالاتر است.
ورق فولادی گرم به دلیل برخورداری از ظاهر غیربراق که ناشی از قرار گرفتن در دمای بسیار بالا است، به ورق سیاه شهرت دارد. یکی از انواع پرکاربرد ورق فولادی سرد نیز ورق روغنی نام دارد که سطح آن با روغن محافظ پوشانده شده تا در برابر زنگ‌زدگی مقاوم شود.
انواع ورق فولادی نورد سرد
جهت تغییر خصوصیات نهایی ورق فولادی سرد برای کاربردهای موردنظر، می‌توان عناصر دیگری را به فولاد اضافه کرد یا در سطح ورق فولادی تولید شده تغییراتی اعمال کرد. ورق‌های فولادی سرد بر اساس آلیاژ به کار رفته، به موارد زیر تقسیم می‌شوند:
- ورق فولادی معمولی ST12: این محصول، پرکاربردترین ورق فولادی سرد به شمار می‌رود که از خاصیت کششی برخوردار است و تا 45 درجه خم می‌شود. عنصر اصلی موجود در این آلیاژ، کروم است که بسیاری از خواص ورق فولادی از جمله استحکام را بهبود می‌دهد.
- ورق فولادی نیمه‌کششی ST13: این ورق فولادی قابلیت کششی متوسطی، در حد 90 درجه خم‌شدگی فراهم میکند و برای جوشکاری مناسب است. به دلیل استفاده از مواد فلزی کمتر و ترکیب شدن با عناصری مانند سیلیسیم، گوگرد، کربن و فسفر، این ورق فولادی سرد، توانایی تحمل وزن بیشتری نسبت به محصولات مشابه دارد.
- ورق فولادی فوق‌کششی ST14: خاصیت کششی در این نوع ورق فولادی سرد، حداکثر است و می‌تواند به طور کامل خم شود.
همان‌طور که اشاره شد، معیار دوم برای تقسیم کردن انواع ورق فولادی سرد، تغییرات مجددی است که پس از نورد، روی سطح آن‌ها انجام می‌شود. علاوه بر افزودن روغن محافظ، روش‌های دیگری نیز برای این کار وجود دارد که ورق‌های سرد بر اساس آن‌ها دسته‌بندی می‌شوند: - ورق سرد گالوانیزه: گالوانیزه کردن به معنی افزودن پوششی از روی به سطح یک فلز است که از آن در برابر زنگ‌زدگی محافظت میکند. فرآیندهای گالوانیزه کردن، متنوع هستند اما متداول‌ترین آن‌ها گالوانیزه کردن داغ است که در آن، فلز موردنظر را درون حمامی از مواد مذاب غوطه‌ور می‌کنند و در نتیجه، مقاومت و شکل‌پذیری ورق فولادی سرد افزایش می‌یابد.
- ورق رنگی: ورق فولادی گالوانیزه سرد را می‌توان پس از پایان این فرآیند، با استفاده از سمباده، صیقل داد، سپس آن‌ها را به وسیله غلتک‌های خاصی برس‌کاری کرد و در نهایت پوشش ضدزنگ دیگری به آن‌ها افزود. رنگ کردن ورق فولادی سرد باعث می‌شود تا مقاومت آن در برابر خوردگی و زنگ‌زدگی بالاتر برود.
- ورق سرد قلع‌اندود: برای تولید این محصول، ورق فولادی سرد را از دو طرف آن با قلع می‌پوشانند تا استحکام و مقاومت آن در برابر خوردگی بیشتر شود.
استانداردهای ورق فولادی
سازمان بین‌المللی استاندارد (ASTM)، برای انواع مختلف ورق فولادی، استانداردهایی را ارائه کرده است که شامل کاربردهای آن‌ها، خصوصیات گوناگون این ورق‌ها و اندازه‌های مورداستفاده در صنعت، است. جدول‌های استاندارد، این امکان را به خریداران می‌دهند تا با توجه به نیاز خود، محصول مناسب را انتخاب کنند.
برای ورق فولادی روغنی، ضخامت استاندارد عددی بین ۰/۳ تا ۳ میلی‌متر و عرض استاندارد ۱۰۰ یا ۱۲۵ سانتی‌متر است.
